scéimh cnámh
Is meánscréachail agus traidisiúnta é an fáscharbún, a chomhrac féinseartha ag na héalaíontóirí le cúpla céad bliain. Déantar é ó bhofhaireanna fadhbhacha brúite go cinnte, gineáltaibh saille nó fhean, agus tar éis sin tugann sé comhluas gan chóipleab faoi dheireadh nó faoi ndorn i gcumas cruthaithe ealaíne. Tá an mhatéarál ar fáil i ngéarcheimeanna éagsúla, lena n-áiríte rithlíonta, péarsóganna agus dúitse, gach ceann acu ag tabhairt léargas difriúil ar pháirtíonnacht na ndoras. Meastar na healaíontóirí an charbún fás mar gheall ar a gcumas dhuilleoga dubha soiléir agus scáth éagsúla a chruthú, ionas gur féidir leis bheith ábalta do shraith ealaíne aeriúla agus do shruthanna tosaithe a chruthú. Mar gheall ar a chomhréir nádúrtha, is féidir leis an matadair a chur chun cinn go héasca agus a chur in iúl, ag cinntiú grádaim láidre agus eféictíonna téacsúla don ealaíontóir. Tugann an carachtar speisialta seo dó a bheith oiriúnach don fás idirghnéitheach, staidéar na n-figear agus scrúdú tíre. Mar gheall ar a nádúr chaomhnach, is féidir leis an mhatéarál a scriosadh go héasca agus a athrú, mar sin is féidir leis bheith saincheaptha don ealaíontóir atá ag tosú agus don ealaíontóir taisteálach a bhfuil neart aige a chur isteach agus a thógaint amach i dtosach an phróiseas cruthaithe.